“Ancak tövbe edip iman eden ve salih amel işleyen kimseler müstesnadır. İşte Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir. (Furkan, 70)” âyeti okunduğunda, “kişinin önceden işlediği günahlar neden sevaba dönüşüyor, tövbe durumunda önceden işlenmiş kötülüklerin fazla olması avantaj mı oluyor?” gibi bir soru akla gelebilmektedir.
Tövbe, yapılan kötü işlerden duyulan rahatsızlık sonucu vicdani bir muhasebe ile hayra yapılan U dönüşünü ve neticesinde bir daha kötülüklere dönmeme azmini ifade eder. Kişiyi doğru istikamete yönelten bir amel olması yönüyle, doğru yolun anahtarıdır, denebilir. Sonu pişmanlık ve tövbe ile biten bir günah, kibri netice veren ibadetten daha hayırlıdır. Tövbe sonrası Cenab-ı Allah’ın kötülükleri iyiliklere çevirmesi konusunda âlimlerin farklı yorumları bulunmakta olup, yapılan çeşitli yorumlara aşağıda yer verilmiştir.
Yukarıdaki yorumların her biri, bir hakikatı farklı pencerelerden ifade etmekte… Özellikle, kendimi yakın bulduğum ilk iki yorum, kişide gerçekleşen manevi dönüşümün dünya ve ahiretteki hayırlı sonuçlarını gözler önüne sermektedir. Kötülüğün yok edilmesi ile sadece kötülük giderilmemekte, aynı zamanda kötülüğün yerine iyilik getirilmektedir, yani kötülükler iyiliklere çevrilmektedir. Örneğin, kalp, takva ile şirkten temizlenir temizlenmez iman ile süslenmekte; kumarı terk eden, pasif biçimde köşesine çekilmemekte, huzuru namaz saflarına kendini atmakta bulmaktadır. Diğer yandan, mazinin günahlarına sürekli nedamet gösterilmesi, kişiyi tevazu, haşyet ve marifet yolunda uçuran bir rampa görevi görerek, kötülükleri iyiliklere dönüştürmektedir.
Dr. Naim Tatlıcı
(5994)
(5994)